دوشنبه 10 مهر 1402 , 11:07
ناگفته‌هایی از عملیات «والفجر ۹»/ از شهادت مردان بی‌ادعا تا ایستادگی برای ضربه زدن به دشمن بعثی
فاش نیوز - «قنبری» گفت: عملیات «والفجر ۹» در پنجم اسفند ۱۳۶۴ در منطقه شرق سلیمانیه، با رمز «یاالله» و با هدف پیش روی در شرق سلیمانیه و به منظور کاستن فشار دشمن در عملیات «والفجر ۸» آغاز شد.
«علی‌اصغر قنبری» رزمنده و پژوهشگر تاریخ انقلاب و دفاع مقدس در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع‌پرس در بیرجند، ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهدا به‌ویژه شهدای هشت سال دفاع مقدس به تشریح بخش‌هایی از عملیات «والفجر ۹» پرداخت و اظهار داشت: عملیات «والفجر۹» در پنجم اسفندماه ۱۳۶۴ در منطقه شرق سلیمانیه، با رمز «یاالله» و با هدف پیش روی در شرق سلیمانیه و به منظور کاستن فشار دشمن در عملیات «والفجر ۸» آغاز شد.
وی با اشاره به ویژگی‌های منطقه عملیات، بیان داشت: این منطقه کوهستانی، صعب‌العبور و دارای زمستان سختی بود و مهم‌ترین شاخص این منطقه شهر «چوارته» بود که به همراه ارتفاع «سارسیر» از موقعیتی کلیدی برخوردار بود.
رزمنده و پژوهشگر تاریخ انقلاب و دفاع مقدس با بیان اینکه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با چند تیپ و لشکر از جمله لشکر ویژه شهدا تلاش اصلی و فرماندهی این نبرد را بر عهده داشت، افزود: لشکر ویژه نیز با ۱۰ گردان که از این تعداد، دو گردان خط‌شکن امام علی (ع) و امام موسی کاظم (ع) از نیرو‌های استان خراسان جنوبی کنونی بودند در این نبرد شرکت داشتند.
قنبری با یادآوری اینکه منطقه نبرد به سه منطقه مجزا تقسیم شده بود، توضیح داد: سه محور برای انجام این عملیات در نظر گرفته شده بود که در محور سوم (جناح میانی) که محور اصلی عملیات بود لشکر ویژه شهدا مأموریت داشت با تحت امر گرفتن یک تیپ از سپاه ارتفاعات «موبرا»، «مامخلان» و سپس «پلنگه سور» را تصرف نماید.
حضور حماسی رزمندگان خراسان جنوبی در عملیات «والفجر ۹»
وی با اشاره به اینکه در این عملیات فرمانده گردان امام علی (ع) «الهیار جابری» از سپاه شهرستان بیرجند و جانشین فرمانده گردان پاسدار «اَرجی» از سپاه بجنورد و دستیار فرمانده گردان «حسین پیرامی» از سپاه شهرستان بیرجند بودند، ادامه داد: گردان شامل سه گروهان رزمی که فرمانده، گروهان‌ها، دسته‌ها و نیرو‌های آن همه از پاسداران، بسیجیان و سربازان وظیفه شهرستان بیرجند، قاین و دیگر شهر‌های استان خراسان جنوبی کنونی بودند.
رزمنده و پژوهشگر تاریخ انقلاب و دفاع مقدس با بیان اینکه گردان امام موسی کاظم (ع) نیز با ترکیب کامل نیرو‌های پاسدار و بسیجی از جنوب استان خراسان (محدوده استان خراسان جنوبی کنونی) در سپاه شهرستان بیرجند تشکیل و به لشکر ویژه شهدا اعزام شدند، تبیین کرد: نیرو‌های بسیجی این گردان از شهرستان بیرجند، خوسف، سربیشه، نهبندان و شهر‌ها و روستا‌های آسیابان، درخش، تقاب معصوم‌آباد و ساقی شناسایی و انتخاب شده بودند.
قنبری اضافه کرد: «حسین پیرانی» (بعد از دفاع مقدس نام خانوادگی‌اش را به شبیری‌نژاد تغییر داد) از سپاه نیشابور فرمانده گردان، «صفرعلی رضایی» جانشین فرمانده گردان، «محسن عباسی» معاون و «محمدرضا حسین‌زاده» از سپاه شهرستان بیرجند دستیار گردان امام موسی (ع) بودند و همچنین «حبیب‌الله علیدوست»، «محمدعلی ابراهیمی» و «حسین موذن» از سپاه شهرستان بیرجند به ترتیب به عنوان فرمانده گروهان یکم، دوم و سوم این گردان بودند.
تشریح گوشه‌ای از عملیات «والفجر ۹»
وی ادامه داد: البته گردان‌های لشکر ویژه شهدا از جمله گردان امام علی (ع) و امام موسی کاظم (ع) که ابتدا در اهواز مستقر و منتظر و آماده شرکت در عملیات «والفجر۸» بودند با شروع این عملیات فوری منطقه عملیات را ترک کردند که با انجام عملیات دیگری در جبهه غرب باعث کاهش توان و فشار دشمن در عملیات «والفجر۸» شدند و از این رو گردان‌های لشکر ویژه از جمله گردان امام علی (ع) و امام موسی کاظم (ع) در هوای بسیار سرد کردستان در قرارگاه تاکتیکی لشکر ویژه شهدا در نزدیک مریوان مستقر شدند.
رزمنده و پژوهشگر تاریخ انقلاب و دفاع مقدس با بیان اینکه در این قرارگاه ابتدا فرمانده گردان‌ها برای شناسایی میدانی به منطقه عملیات رفتند، بیان داشت: روز بعد «محمود کاوه» فرمانده لشکر ویژه شهدا همه فرمانده گردان‌ها را نسبت به اهدافشان در عملیات پیشرو توجیه نمود و فضای معنوی و باصفایی که برخاسته از عشق پاسداران و بسیجیان به انقلاب اسلامی و امام خمینی (ره) بود بر هر دو گردان امام علی (ع) و امام موسی کاظم (ع) حاکم بود.
قنبری با اشاره به اینکه مأموریت گردان امام علی (ع) در این عملیات فتح ارتفاعاتی در سمت چپ ارتفاع هزار قله و رودخانه شیلر مشرف بر شهر چوارته عراق بود، تبیین کرد: نیرو‌های گردان در غروب شب عملیات بعد از نماز مغرب و عشا و بعد از سخنان شیوا و حماسی فرمانده گردان «الهیار جابری» حرکت خود را به سمت دشمن بعثی عراق آغاز کردند و بعد از ساعت‌ها حرکت مخفیانه در کوهستان به نزدیک مواضع دشمن رسیدند.
وی مأموریت گردان امام موسی (ع) را تصرف مرکز فرماندهی و تجمع دشمن بر روی یکی از ارتفاعات در شرق چوارته و زیر ارتفاع «سارسیر» و در عمق منطقه عملیات ذکر کرد و افزود: ساعت هشت شب، عملیات حرکت نیرو‌های این گردان از قرارگاه تاکتیکی به سمت دشمن آغاز شد و گروهان یکم و دوم نیز پشت سر گروهان سوم حرکت می‌کرد و بعد از ۴۵ کیلومتر پیادهروی در مسیر سرد کوهستانی ساعت یک بامداد به مواضع دشمن بعثی عراق نزدیک شدند.
رزمنده و پژوهشگر تاریخ انقلاب و دفاع مقدس توضیح داد: گردان امام علی (ع) کمی بعد نیمه شب با دریافت رمز عملیات به دشمن بعثی یورش برد و در همان لحظات اولیه میدان مین را باز و سنگر‌های کمین دشمن بعثی را درهم شکست و با روحیه عالی ارتفاعات مورد نظر را بدون دادن تلفات فتح کرد و در این عملیات از نیرو‌های دشمن بعثی تعدادی کشته و تعدادی هم به اسارت درآمدند.
سجده لاله‌هایی زهرایی بر دامان خاک در «والفجر ۹»
قنبری مطرح کرد: روز بعد «محمود کاوه» فرمانده لشکر ویژه شهدا برای بررسی اوضاع به محل گردان امام علی (ع) آمد و «حسین پیرامی» دستیار فرمانده گردان امام علی (ع) در شب نبرد رشادت‌های زیادی از خود نشان داد و در ادامه این نبرد ابتدا از ناحیه شکم مجروح و سپس به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
وی اضافه کرد: نیرو‌های گردان امام موسی کاظم (ع) با نزدیک شدن به دشمن هنوز به مواضع دشمن یورش نبرده بودند که چند گلوله خمپاره دشمن در وسط ستون گروهان سوم فرود آمد که منجر به شهادت و مجروحیت تعدادی از رزمندگان این گردان شد و بعد از این صحنه دلخراش به دلیل بالا بودن روحیه و اعتقاد به انجام عملیات نیرو‌های مجروح گردان بدون سر دادن ناله، درد ناشی از جراحت‌های سخت را تحمل کردند، اما مانع توجه دشمن بعثی و لو رفتن عملیات شدند که «صفرعلی رضایی» جانشین فرماندهی گردان یکی از این مجروحین بود.
رزمنده و پژوهشگر تاریخ انقلاب و دفاع مقدس با اشاره به اینکه یکی دیگر از مجروحین بسیجی دلاور «محمد طالبی» بود در حالی که سخت مجروح شده بود، اما به همرزمانش می‌گفت: «بروید جلو، مجروحیت ما مهم نیست» در حالی که او چند لحظه بعد به درجه رفیع شهادت نائل آمد، بیان داشت: «حسین شبیری‌نژاد» فرمانده گردان امام موسی کاظم (ع) در شب عملیات «والفجر ۹» روحیه نیرو‌های این گردان را این‌گونه توصیف می‌کند: «قبل از شروع نبرد و قبل از حادثه فرود گلوله دشمن در وسط ستون گروهان سوم، دیدم حرکت ستون لحظه‌ای قطع شد، برگشتم دیدم تعداد قابل توجه‌ای از نیرو‌ها روی خاک به سجده رفته‌اند و حال معنوی عجیبی دارند؛ای کاش آن زمان این صحنه‌ها ثبت و ضبط می‌شد».
قنبری با توضیح اینکه در عین حال گروهان سوم، اولین گروهان از گردان امام موسی کاظم (ع) بود که با مرکز فرماندهی و تجمع دشمن درگیر شد، اضافه کرد: دشمن بعثی در جلوی مواضع خود میدان مین و سیم خاردار بسیاری ایجاد کرده بود و، چون گردان‌های دیگر لشکر ویژه شهدا از جمله گردان امام علی (ع) چند لحظه زودتر به خطوط دشمن بعثی یورش برده بودند لذا دشمن کاملا هوشیار و آماده بود.
وی تصریح کرد: گروهان یکم و دوم گردان امام موسی کاظم (ع) به عنوان پشتیبان و پاکسازی کننده، پشت سر گروهان سوم بعد از یک نبرد کوهستانی و در همان ساعات اولیه نبرد مرکز فرماندهی و تجمع دشمن را بر روی ارتفاع فتح کردند، گفت: آن شب زمانی که کالیبر دشمن بعثی عراق نیرو‌های گروهان سوم را زمین‌گیرکرده بود «محسن عباسی» معاون گردان امام موسی کاظم (ع) بلافاصله با یک حرکت شجاعانه و نفوذی به پشت مواضع دشمن، کالیبر دشمن را منهدم کرد و نقش بسیار مؤثری در فتح مرکز فرماندهی و تجمع دشمن ایفا نمود هرچند خودش تا مرز شهادت مجروح شد.
رزمنده و پژوهشگر تاریخ انقلاب و دفاع مقدس با یادآوری اینکه به محض تصرف مرکز فرماندهی گروهان یکم به فرماندهی «حبیب‌الله علیدوست» به‌منظور حفظ و دفاع در آن مستقر و پاکسازی سنگر‌ها را آغاز نمود که در حین پاکسازی «علیدوست» به درجه رفیع شهادت نائل آمد، افزود: بعد از تصرف مرکز فرماندهی گروهان دوم و سوم به پیشروی ادامه دادند و یک ارتفاع دیگر را قبل از طلوع صبح فتح کردند.
قنبری تبیین کرد: در درگیری برای فتح این ارتفاع تعدادی از نیرو‌ها از جمله «حسین موذن» فرمانده گروهان سوم و معاون او «محمد عباسی» به درجه رفیع شهادت نائل آمدند، «حسین موذن» قبل از شهادت از ناحیه دست مجروح شده بود، اما صحنه نبرد و هدایت گروهانش را ترک نکرده بود تا اینکه مجدد با تیر مستقیم کالیبر دشمن بعثی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
ایستادگی و مقاومت تا پای جان برای پیروزی
وی با تبیین اینکه صبح روز نبرد در پشت ارتفاعاتی که گردان امام موسی کاظم (ع) فتح کرده بود انبوهی از نفربر و جیپ فرماندهی از دشمن بعثی به جا مانده بود که همه به غنیمت این گردان درآمد، گفت: صبح روز بعد بلافاصله گردان امام علی (ع) و امام موسی کاظم (ع) با باقی‌مانده نیرو‌های سالمشان به پیشروی و پاکسازی ارتفاعات و پایگاه‌های دشمن ادامه دادند و بر روی آخرین ارتفاعی مستقر شدند که به شهر چوارته مشرف بود که این نقطه مهم‌ترین نقطه عملیات «والفجر ۹» محسوب می‌شد.
رزمنده و پژوهشگر تاریخ انقلاب و دفاع مقدس با اشاره به اینکه بعد از آن پاتک‌های دشمن بعثی عراق با پشتیبانی آتش توپخانه و خمپاره برای باز پسگیری این ارتفاعات چند شبانه‌روز ادامه یافت، اما موفقیتی برای دشمن در پی نداشت، اضافه کرد: در روز سوم «محمدعلی ابراهیمی» فرمانده گروهان دوم گردان امام موسی کاظم (ع) مجروح و به پشت خط منتقل شد.
قنبری ادامه داد: در عین حال رزمندگان هر دو گردان امام علی (ع) و امام موسی کاظم (ع) با توکل بر خداوند متعال و با روحیه بسیار عالی مقاومت بسیار خوبی را در برابر دشمن بعثی عراق از خود نشان دادند هر چند تعدادی مجروح و تعدادی هم به شهادت رسیدند.
وی خاطرنشان کرد: بعد از این رشادت و پایمردی ارتفاعات فتح شده تثبیت و گردان‌های لشکر ویژه شهدا یکی پس از دیگری منطقه عملیات را ترک و خطوط دفاعی جدید را به ارتش جمهوری اسلامی ایران تحویل دادند.
* لیلا لیموئی
